Onze partners
Dit keer in de categorie 'Wie is de vader': een notaris die over de schreef gaat, een ongelukkige kindermeid en een stamboom die in de prullenbak kan.
Een gastbijdrage van historicus Matthias van Rossum over zilversmokkel en slavernij onder de VOC.
Als Barend van Houten het ijs op stapt, krijgt hij het aan de stok met ene Jurriaan Dalien, die nogal letterlijk van zich af bijt.
In boedelinventarissen komen we regelmatig termen tegen die we even op moeten zoeken. Dit keer troffen we tussen kledingstukken van de vrouw van de overledene aan: de Huik. Die werd gedragen door chique en minder chique dames en blijkt als mode-item zelfs overgewaaid te zijn vanuit Noord-Afrika.
Gezelschapsspellen zijn geen nieuw verschijnsel en duiken in alle soorten en maten wel eens op in de notariële akten. Net als verkeersborden. Maar wat hadden die laatste ermee te maken?
Zojuist is bekend gemaakt dat het Archief van de Amsterdamse Notarissen op het Memory of the World Register van UNESCO is geplaatst.
Het kantoor van Simon van Sevenhoven was uitgestorven in die eerste drie maanden van 1684. De zeer strenge winter was een ramp voor de in zeezaken gespecialiseerde notaris. Maar nu brak april aan. Schepen liepen de haven van Amsterdam binnen en Simons kantoor zat weer vol scheepslui die over hun reis met ontberingen wilden verklaren.
Buurtgenoten uit de Laurierstraat vertellen het verhaal van de ongelukkige pruikenmaker die in de boeien eindigde. Beschadigde en bedorven pruiken bleken de druppel te zijn in een ordinaire lastercampagne.
Tegen het einde van het roerige jaar 1748 staat bij het woonhuis van boekdrukker Willem Bergman een oude man op de stoep, met het verzoek om zijn teksten te drukken. Hij had beter een andere keus kunnen maken, want deze drukker bleek niet van de inhoud gediend.
Els Vermij en Willem-Jan van Grondelle doorzochten de akten van 51 notarissen op zoek naar bemanningsleden van het vergane VOC-schip Rooswijk. Ze vonden er 12.
Dit keer: een notaris die een fortuin per slee vervoert, een borrel tegen de schrik bij bijtende honden, en schilderijen in boedels van kunstschilders.
Een verklaring over homoseksuele handelingen in ruil voor geld, potenrammers en het onbekende scheldwoord 'bonenfluijter'.
Gedurende de hele eerste helft van de achttiende eeuw klonk er gekijf op het Begijnhof, zo blijkt uit getuigenverklaringen van omwonenden. Het leverde een vuistdik dossier op, maar het lastige begijntje Margriet van Raaij kregen ze niet weg.
Gezelschapsspellen zijn geen nieuw verschijnsel en duiken in alle soorten en maten wel eens op in de notariële akten. Net als verkeersborden. Maar wat hadden die laatste ermee te maken?
Els Vermij en Willem-Jan van Grondelle doorzochten de akten van 51 notarissen op zoek naar bemanningsleden van het vergane VOC-schip Rooswijk. Ze vonden er 12.
Dit keer in de categorie 'Wie is de vader': een notaris die over de schreef gaat, een ongelukkige kindermeid en een stamboom die in de prullenbak kan.
Zojuist is bekend gemaakt dat het Archief van de Amsterdamse Notarissen op het Memory of the World Register van UNESCO is geplaatst.
Dit keer: een notaris die een fortuin per slee vervoert, een borrel tegen de schrik bij bijtende honden, en schilderijen in boedels van kunstschilders.
Een gastbijdrage van historicus Matthias van Rossum over zilversmokkel en slavernij onder de VOC.
Het kantoor van Simon van Sevenhoven was uitgestorven in die eerste drie maanden van 1684. De zeer strenge winter was een ramp voor de in zeezaken gespecialiseerde notaris. Maar nu brak april aan. Schepen liepen de haven van Amsterdam binnen en Simons kantoor zat weer vol scheepslui die over hun reis met ontberingen wilden verklaren.
Een verklaring over homoseksuele handelingen in ruil voor geld, potenrammers en het onbekende scheldwoord 'bonenfluijter'.
Als Barend van Houten het ijs op stapt, krijgt hij het aan de stok met ene Jurriaan Dalien, die nogal letterlijk van zich af bijt.
Buurtgenoten uit de Laurierstraat vertellen het verhaal van de ongelukkige pruikenmaker die in de boeien eindigde. Beschadigde en bedorven pruiken bleken de druppel te zijn in een ordinaire lastercampagne.
Gedurende de hele eerste helft van de achttiende eeuw klonk er gekijf op het Begijnhof, zo blijkt uit getuigenverklaringen van omwonenden. Het leverde een vuistdik dossier op, maar het lastige begijntje Margriet van Raaij kregen ze niet weg.
In boedelinventarissen komen we regelmatig termen tegen die we even op moeten zoeken. Dit keer troffen we tussen kledingstukken van de vrouw van de overledene aan: de Huik. Die werd gedragen door chique en minder chique dames en blijkt als mode-item zelfs overgewaaid te zijn vanuit Noord-Afrika.
Tegen het einde van het roerige jaar 1748 staat bij het woonhuis van boekdrukker Willem Bergman een oude man op de stoep, met het verzoek om zijn teksten te drukken. Hij had beter een andere keus kunnen maken, want deze drukker bleek niet van de inhoud gediend.